มณีจันทร์
เมื่อครั้งหนึ่งเธอล้มซมซานมา
ทั้งยังมีน้ำตาความสิ้นหวัง
หัวใจปิ่มขาดวิ่นสิ้นกำลัง
ความรักพังช้ำนักรักหลอกลวง
เธอทนทุกข์นานเหลือเมื่อวันก่อน
ใจเหนื่อยอ่อนมากล้นจนใหญ่หลวง
เกิดแผลเป็นบาดเจ็บเหน็บในทรวง
แสนหนักหน่วงความช้ำทำซมซาน
มีเรื่องใดทุกข์ร้อนผ่อนเล่าสู่
ให้เพื่อนรู้โปรดเถิดจงขับขาน
จะรับฟังถึงแม้มันเนิ่นนาน
ไม่รำคาญหรอกหนาอย่าเกรงใจ
อย่าท้อถอยไปไหนให้ไกลห่าง
เรื่องบางอย่างบางทียากขานไข
ระบายเถิดเรื่องราวคราวเป็นไป
ความเสียใจแบ่งฉันนั้นรับฟัง
เพื่อนยังมีฉันนี้ที่เคียงข้าง
อย่าอ้างว้างไปใยให้ใจฝัง
แม้ห่างกายหัวใจเราก็ยัง
มีแต่เธอทุกครั้งดังดวงใจ
1215
9
0
หน้าส่วนตัว
