เมื่อตอนรักก็ชมฟ้าว่าน่ารัก ฝนตกหนักก็ชมฝนว่าหล่นสวย น้ำเชี่ยวกรากก็ชมน้ำฉ่ำลำห้วย จนหรือรวยไม่หวั่นปันน้ำใจ มองอะไรได้เห็นเป็นดีหมด โลกใสสดสะพรั่งสว่างไสว พอหลับตาเห็นหน้าแม่ยาใจ มาคลอเคลียไม่ไกลหายห่างกัน ครั้นเริ่มหน่ายแดดอ่อนๆก็ร้อนรุ่ม ฝนเย็นชุ่มก็ว่าเลอะเปรอะเข้านั่น มองอะไรขัดใจไร้ชีวัน เห็นหน้ากันกลับเมินเดินหลีกจร คนอกหักมักโกรธโทษดินฟ้า โทษชะตาโทษท้าอย่าว่าสอน โทษแต่เขาไม่โทษเราเฝ้าว่าวอน จนสั่นคลอนใจรักที่มักกลาย
2334
3
0
หน้าส่วนตัว
