ม่านแสง
ความห่วงใยไม่เคยจางสร่างซาหาย
ฝังอยู่ภายในใจไม่เปลี่ยนผัน
ปรารถนาว่าคงพบสบตากัน
เอ่ยรำพันมั่นน้ำเสียงข้างเคียงเธอ
เพราะถ้อยถักคำว่ารักยังปักลึก
แทรกบันทึกในใจรู้อยู่เสมอ
เมื่อนิทราหมายพบประสบเจอ
แต่พอเผลอภาพเธอเบลอหายไป
ฉันสุขใจในน้ำเสียงแม้เพียงครู่
ฉันเก็บความรู้สึกดีที่มีให้
เก็บคำรักคำคิดถึงที่ผ่านไป
เก็บเวลาประทับใจในทรงจำ
พรุ่งนี้ไปคงไม่มีเธอที่ฉัน
คอยเฝ้าวันรอคุยทุกคืนค่ำ
ไม่มีเสียงหวานหวานผ่านถ้อยคำ
ฟ้าคงคล้ำไม่สดใสในทุกตอน
เพราะเราห่างไกลกันฉันก็รู้
ถ้าเธอดูวันเก่าของเราก่อน
ใครเคยมั่นสัญญาก่อนเข้านอน
...เหมือนละครแสนสั้นมันไม่จริง....
วันเวลาพิสูจน์สรุปแ
875
4
0
หน้าส่วนตัว
