ณ ตอนนี้ตัวเองมีภาระ ณตอนนี้มีเรื่องหนักต้องสะสาง ณตอนนี้ต้องสู้ผจญมาร ณตอนนี้ต้องห้าวหาญเยี่ยงอย่างชาย เพราะภาระที่มีนั้นหนักยิ่ง ต้องอาศัยทุกสิ่งจริงมากหลาย ต้องพยายามต้องสู้อย่างมากมาย อาจห่างหายร้างลาอย่างขาจร แต่ในใจระลึกพึงนึกอยู่ คิดถึงพี่คิดถึงครูที่พร่ำสอน แต่งกลอนกาพย์ร่ายโคลงมีอาทร จะไม่จรจากลาให้นานไป อีกไม่นานจะกลับคืนสู่เย้า ขอจงเฝ้ารอคอยอย่าไปไหน ถือเป็นคำร้องขอจากคนไกล โปรดได้ไหมอย่างทิ้งให้ห่างตา ตอนนี้ตาลมีสอบไม่ว่างเลย คิดถึงพวกพี่ๆๆมากๆๆ รอตาลหน่อยนะค่ะ