ฝังกายลงพื้นดิน ณ ถิ่นหนึ่งดินแดนซึ่งตรึงใจในความฝันหลับตานิ่งสิ้นรู้อยู่นิรันดร์อยู่สายัณห์สนธยานิทรานอนย้อนกลับไปในวันอันเหว่ว้าไล่ไขว่คว้า หาใจในสิงขรใต้ท้องฟ้าทะเลวเนจรบรรจถรณ์ คือดินในถิ่นดงหวังบรรจบทบทางกับร่างรักหนึ่งใจนักเดินทางกลับพาลหลงจนเจียนว่าอาทิตย์อัสดงติดอยู่วงกตใจในสัญญา หาหัวใจแห่งความงดงามโลกเผชิญโชคโศกชาติปรารถนาก่อนเป็น“เรา”เฝ้าใฝ่ในสัจจามิรู้ว่า อยู่ไหนในแดนดินจวบจนใจจำกันในฝันได้สายลมร่ายมนต์พรายระบายศิลป์ณ วันหนึ่งซึ่งเสียงแค่เพียงยินกระซิบจินตนาการแห่งหัวใจบังเกิดความ งามเสียงสำเนียงหนึ่งว่าคุ้นซึ้ง เสียงจำสำเนียงใช่แม้ “ไร้เธอ”เคียงกาย เมื่อตายไปก็อิ่มใจ สุขนัก ที่รัก
5501
2
2
หน้าส่วนตัว
