กุ้งหนามแดง
พี่กลับมาเขาตะเกียบวันเงียบเหงา
ทีสองเราเคยสัญญาเมื่อฟ้าสาง
ที่สองแขนโอบกอดพลอดรักพลาง
ที่เคยสร้างความฝันวันเคยภักดิ์
ความลังเลเข้าขวางจึงห่างเหิน
ก่อนเผชิญทรมานวันหาญหัก
พี่เลือกเขาเศร้าหมองมอบน้องรัก
ไม่แน่นหนักยอมรับบอกกับตัว
เพิ่งมารู้ทีหลังพลั้งเพราะซื่อ
เป็นเครื่องมือของเขาเอาปั่นหัว
ดึงชายเก่ากลับมาหาครอบครัว
รับบทชั่วซ้ำซ้อนรุ่มร้อนครอง
สมควรแล้วโทษทัณฑ์อันปวดเจ็บ
ต้องเกี่ยวเก็บความช้ำกรรมสนอง
ทนแบกหน้ากลับมาหาเนื้อทอง
ไม่เรียกร้องเพียงหวังยังมีใจ
คือคำมั่นจากกมลคนไร้ค่า
คือคำว่ามั่นคงใช่หลงไหล
คือคำกล่าวขอโทษโปรดอภัย
คือคำวอนจากหทัยใครคนนี้
แม้มิอาจหวนกลั
1103
9
0
หน้าส่วนตัว
