จีด้า
........ฉันไม่เคยมีความมั่นใจในตัวเอง
ทุกคนต่างหาว่าฉันเสแสร้ง
ทั้งๆ ที่ฉันอยากมีเพื่อนเล่น
แต่ฉันกลับไม่มีใคร
........ฉันเดินกลับบ้านบนถนนสายเดิมๆ
ฉันแปลกใจที่วันนี้อยู่ๆ ก็เห็นดอกไม้
ดอกไม้ริมทางดอกน้อยที่เติบโตขึ้นโดยไม่มีใครดูแล
ทำไมกัน .......ทำไมยังชูก้านอยู่ได้ทั้งๆ ที่เธออยู่ดอกเดียว
.........ฉันอยากเข้มแข็งเหมือนเธอจัง
มอบพลังให้ฉันหน่อยได้มั้ย
ฉันอยากจะมีชีวิตอยู่และก้าวต่อไป
ฉันอยากเป็นคนใหม่.......ที่ยิ้มได้ทั้งใบหน้าและหัวใจ
เหมือนตอนที่เธอบานรับแสงแดดของวันใหม่
หัวใจฉันคงพองโต
..........ตอนนี้ฉันทุกข์......แล้วก็เศร้า
ฉันไม่สามารถผ่านสิ่งที่รุมเร้าที่เรียกว่า "อุปส