หน้าส่วนตัว
ฉันเบื่อคนบูดบึ้ง
เธอบูดบึ้งทั้งวันน่าหมั่นไส้
มิยิ้มให้ความหวังใครทั้งสิ้น
คล้ายเกรี้ยวโกรธคนมาเป็นอาจิณ
ฉันได้ยินทุกคราระอาจริง
คนข้างบ้านหวั่นไหวกันไปทั่ว
ต่างเก็บตัวหดหู่นั่งอยู่นิ่ง
เบื่อถ้อยคำจาบจ้วงกล่าวช่วงชิง
เพียงติติงนิดหน่อยแล้วถอยลา
เธอบูดบึ้งแน่วแน่ยากแก้ไข
เพราะอะไรเช้าค่ำคอยพร่ำด่า
ไม่เคยเห็นพูดหวานเลยกานดา
ฤๅเกิดมาเพื่อหม่นบ่สนใคร!ฯ
อริญชย์
๒๓/๙/๒๕๕๕
988
3
0
