พอฟ้าสางสว่างแล้วแว่วยินเสียง เสนาะสำเนียงเสียงไพเราะดังเพราะอยู่ รีบสอดส่องเมียงมองคอยจ้องดู นกอยากรู้จู่จู่ผินบินจากไป นึกสงสัยนกอะไรใคร่อยากเห็น หรือว่าเป็นเช่นนกปรอดพลอดเสียงใส สีตาลหม่นปนสีไพลบินเร็วไว ท้องสุกใสดั่งไหมเรืองเหลืองเสียจริง โธ่ที่แท้ก็แค่เป็นเช่นนกปรอด เห็นเกาะพลอดพร่ำเสียงใสไพเราะยิ่ง บนต้นไม้ไกลออกไปใช่จริงจริง อยู่สู่สิงอิงเคล้าคู่อยู่ด้วยกัน นึกไปมาช่างน่าอิจฉานก ใยวิหคนกเหล่านั้นยังสุขสันต์ แต่ไฉนเราไร้คู่อยู่ด้วยกัน ต้องรำพันฝันคนเดียวจนเปลี่ยวใจ