ถึงสุดทางร้างมาถึงครานี้ หันกลับไปมองอีกทีให้นึกหวน มองแต่ไกลจากมาให้คร่ำครวญ ใจรันจวนผวนผันอยู่ข้างใจ พอแล้วนะ..กับสิ่งที่ผ่านมา เสาะสายตามองหาสิ่งใหม่ๆ พอแล้วนะ...พอแล้วสิ่งใดๆ ขอแค่ใครคนใหม่ผ่านเข้ามา ผมไม่รวยไม่หล่อพ่อไม่ดัง มีความหวังเป็นเครื่องคอยเยียวยา ความจริงใจเป็นสิ่งย้ำในแววตา มีเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ใจ ที่เขียนไปแต่งไปอย่าคิดมาก เพียงแค่อยากปล่อยจิตและปล่อยใจ ปล่อยให้มันลอยออกไปไกลๆ อย่าให้คิดสิ่งใดในคืนนี้ (อีกเลย)