หน้าส่วนตัว
สายลมโบก โชกโชย ระโรยรื่น
สะอึกอื้น หวนโหย ละห้อยหา
หนาวเหน็บ เจ็บแสบ แปลบกายา
นี่แหละหนา พิษรักรุม ขยุ้มทรวง
ด้วยเหตุวุ่น ขุ่นข้อง ของสองจิต
ให้นึกคิด รำพึง และหึงหวง
กลัวพบพาน สานฝัน วันคืนลวง
เวลาล่วง เราร้างรา ยิ่งร้าวราน
พัดสายลม โชยชื่น วันคืนเศร้า
พัดเบาเบา เกลาใจช้ำ ให้ฉ่ำหวาน
พัดความห่วง ไม่ล่วงลับ ไปกับกาล
ความร้าวฉาน ลมพานพัด ปัดเป่าไป
พัดความทุกข์ จุกใจ จนเจียนเจ็บ
พัดความเหน็บ เก็บช้ำ น้ำตาไหล
ช่วยเติมฝัน มั่นรัก สมัครใจ
ช่วยเติมไฟ ต่อฝันใฝ่ ให้ฝ่าฟัน
1127
0
0
