ไม้เก็ด
นั่นเธอเห็นภูเขาใหญ่บ้างไหมนั่น
เหมือนใจฉันมั่นอยู่มิรู้ไหว
จะผ่านร้อนผ่านหนาวยาวเพียงใด
เป็นเขาใหญ่มั่นคงอยู่ยงยืน
เมื่อเธอเหยียบภูเขาใหญ่ในอุ้งบาท
ย่อมไม่อาจเห็นหมดจรดแผ่นผืน
เหมือนเธอคิดแคบแคบ แอบกล้ำกลืน
ทั้งวันคืนจะมืดมิด จิตมืดมัว
ภูเขายังเป็นภูเขาเท่าที่รู้
ถ้ายืนอยู่ห่างห่างมอง ต้องเห็นทั่ว
คือเห็นทั้งเทือกเขาที่เนานัว
เหมือนเห็นหัวใจฉันที่มั่นคง
ถ้าเธอคิดอย่างนี้อีกกี่ชาติ
ก็ไม่อาจเห็นภูเขา ที่เฝ้าหลง
ภูเขานี้มีต้นไม้เต็มไพรพง
คือ รัก ยงยืนทั่วเต็มหัวใจ
มีสายน้ำเย็นใสไหลไม่หยุด
เปรียบประดุจ ความคิดถึง ซึ่งล้นไหล
มีสายลมพลิ้วผ่านม่านพฤกษ์ไพ
635
0
0
หน้าส่วนตัว
