จิตรำพัน
โอ้หนอใจใยสั่นพรั่นหนักหนา
ด้วยกลัวว่าฟ้าพรากรักจากหนี
ล่อลวงเธอเจอฉันมั่นฤดี
แล้วเปลี่ยนใจให้มีที่จากกัน
กลัวใจหวั่นหวั่นในใจยิ่งนัก
กลัวประจักษ์รักเราเป็นเพียงฝัน
กลัวความห่างพรางตาอุราสั่น
กลัวตัวฉันคว้าเธอเจอเพียงลม
อย่าคิดมากคนดีพี่มีรัก
วางใจภักดิ์สลักเจ้าไม่ให้ขม
ขออย่าหวั่นสั่นไหวไล่ใจตรม
พี่จะบ่มห่มรักแม้ห่างไกล
แต่บางคราวพี่จ๋าใจของน้อง
อาจร่ำร้องร่ำไห้น้ำตาไหล
ด้วยคิดถึงซึ่งพี่สะอึกใน
อยากจะได้ไออุ่นมาปลอบโยน
บางเรื่องราวเราสองคล้องใจหวั่น
สะกิดพลันสั่นกายคล้ายลมโหน
กลัวใจกลัวตัวสั่นพรั่นเอนโอน
แต่ต้องนั่งรั้ง โขน แย้มสุขใจ
หน้าส่วนตัว
1220
15
0
