บ้านรอจันทร์
จันทร์กะพ้อทอกะพริบระยิบแสง
ดาราแซงสาดฉายประกายฉาน
พี่พิศเพ่งมองนภามาเนิ่นนาน
ในดวงมาลย์รักแท้แต่นวลจันทร์
คืนวันเพ็ญพี่คนึงถึงจันทร์เจ้า
บางครั้งเศร้าพบได้แค่ในฝัน
พอคืนแรมหมองไหม้ด้วยไร้จันทร์
แต่รักนั้นไม่ร้างอย่างเดือนเลย
บางคราวเมฆบดบังดังคิดแกล้ง
ไร้สิ้นแสงสิ้นวจีที่เฉลย
ไม่เคยคิดหวั่นใจอย่างไรเลย
ด้วยรักเอยสูงค่ากว่าใด ๆ
ฝากบทเพลงนี้ไว้โปรดได้รู้
รักชื่นชูแม้นห่างสักเพียงไหน
ถึงต้องรอเนิ่นนานสักปานใด
รักมั่นใจชิดขวัญเพียงจันทร์เพ็ญ
........................................................
1373
2
0
หน้าส่วนตัว
