เธอบอกเข้าใจทุกอย่าง เธอบอกความทรงจำสีจางอย่าจำให้ทิ้งไว้ เธอบอกทุกคำหวานจับใจ ฉันบอกได้ทุกคำฉันเชื่อเธอ เคยพบพานแต่ยามค่ำที่เหน็บหนาว นอนนับดาวเหมือนคนบ่นพร่ำเพ้อ ไม่อยากกลับให้ความเหงามาพบเจอ หมองหม่นเหม่อดั่งวันเก่ากลัวเกินทน พยามเข้าใจเธอทุกอย่าง พยามเป็นน้ำที่ไม่ล้น พยามรับฟังถึงเหตุผล อิทธิพลคำว่า รัก ช่างบังตา
1423
7
0
หน้าส่วนตัว
