วิจิตรวาทะลักษณ์
ไทรระย้า ห้อยระโยง ลงค้ำพื้น
แล้วหยัดยืน ตั้งตระหง่าน ปานภูผา
แผ่ใบก้าน เป็นลานร่ม ห่มพนา
ดั่งเทวา มาอารักษ์ พิทักษ์ไพร
ศาลเพียงตา มาต่อตั้ง ยังใต้ร่ม
ให้เงาไทร ได้หอมห่ม บ่มวิสัย
จึงมืดมัว สลัวแสง แห่งเงาไทร
แฝงกลิ่นไอ ให้ดูขลัง ดั่งมีมนต์
มีเรื่องเล่า มากล่าวขาน แต่กาลก่อน
ถึงเรื่องดอน ตาปู่ อยู่ทุกหน
เป็นฐานถิ่น ดวงวิญญาณ บรรพชน
อยู่คุ้มครอง พิทักษ์ชน ให้พ้นภัย
ทุกทุกปี จะมางาน บนบานกล่าว
ทั้งเครื่องคาว เครื่องหวาน บนบานไหว้
บายศรีเห็น เซ่นบวงสรวง พวงมาลัย
อีกเหล้าไห ไก่ตัวตั้ง วางบูชา
หากผู้ใด ได้ตัดไม้ ในดอนปู่
ดั่งลบหลู่ พ่อปู่ผ
2134
7
0
หน้าส่วนตัว
