กะลาสีเบจ
พลิ้วลมลู่กู่รวงข้าวพราวไสว
เสียงสอดใบทำนองคล้องเสียดสี
ต่อแตนไรไกล่เกลี่ยเรี่ยขจี
ลานดนตรีแห่งท้องนาสรารมย์
หลายวันแล้วท้องนามิคลาคล่ำ
ฟ้าหยุดพร่ำน้ำตาหลั่งถาถม
จากวันเดือนสู่เลือนปีกี่ทุกข์ตรม
"ข้าวคอยฝน"พร่างพรมชโลมรวง
"ดั่งข้าวคอยฝน"คนคอยนางราร้างหาย
ย่ำเหยียบกรายถิ่นเนาเคล้ากลิ่นสรวง
ทุ่งท้องนาไร้เงาเจ้าแดดวง
เสียงระทรวงแทนท่วงทำนองใบ
หากชะตาฟ้าสงสาร"ข้าวคอยฝน"
กระเซ็นบนท้องทุ่งคลุ้งไสล
หวังน้องนางคืนพร้อมอ้อมฝนไกล
รับขวัญใหม่..ประดับทุ่งคุ้งสีทอง
.....กะลาสีเบจ (๑๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๐)