กระบี่ใบไม้
คนที่ไม่รู้จัก
ฉันอยากบอกเธอยิ่งนักให้เธอรู้ว่า
ตุ๊กตาหมีที่เธอสวมกอดตลอดเวลา
ฉันซื้อให้วันรับปริญญา...ของพวกเรา
คนที่ไม่รู้จัก
ดอกไม้ที่เธอเคยใช้ปักแจกันเก่า
ฉันขวางรถขายดอกไม้เจ็บไม่เบา
อดีตกาลนานเนา(สมัยเรียน)
คนที่ไม่รู้จัก
ต้นไม้ต้นที่เรารักยังไม่เปลี่ยน
แค่สูงขึ้นตามเวลาที่หมุนเวียน
เด็กสองคนเคยหนีเรียนใต้ร่มมัน
ในวันนี้เธอจำฉันไม่ได้
อุบัติเหตุนั้นคงร้ายสะเทือนขวัญ
เธอเหม่อมองฉันเหมือนคนไม่รู้จักกัน
แต่ฉันรู้จักเธอนั้นทุกวินาที
ไม่สิ...เธอคงเคยรู้จักฉัน
ตุ๊กตาหมีตัวนั้นยังอยู่กับเธอนี่
ดอกไม้แห้งช่อนั้นเธอยังเก็บไว้ทั้งปี
ต้นไม้ต้นนี้เธอเหม่อมองมันอยู่ทุกวันเว