ปริญญา อินทร์อุดม
ภาพบ้านไม้โบราณของบ้านสวนได้ย้อนทวนเวลามาให้เห็นพอสิ้นแสงสุริยันตะวันเย็นคือช่วงเป็นเวลาทองของหลาน-ยายในความมืดกลางเถื่อนเรือนสลัวไฟแสงมัวดวงทองที่ส่องฉายหนุมาน สวาหะ เบญจกายออกรำร่ายวับไหวอยู่ในตากากี นารีผล ทั้งคนธรรพ์ต่างพากันยกโขยงตามโม่งป่าสมิงพระรามไม่เหมือนใครในพาราหัวกะโหลกผีกัดขาถึงคราตายกลัวความมืดของกลางคืนทั้งตื่นเต้นเหมือนผีเร้นอยู่ตรงมุมตะคุ่มหายภาพของนางเมรี ขี้เมามายก่อนเธอตายหมายถวิลเป็นกินรีเมื่อจะต้องมอดม้วยด้วยเจ็บช้ำคราครวญคร่ำกำสรด พระรถหนีจึงตั้งจิตปรารถนามาทันที(ชาตินี้เมรีตามพี่มา)ชาติหน้าพี่จะต้องตามน้องไปเมื่อยังเด็กวัยเรียนยายเวียนเล่าภาพเก่าเก่าเลือนลับกลับมาใหม่พร