ฐปนวุธ
๑ สิ่งใดคือความเป็นไทยในวันนี้
ล้วนมากมีเพื่อนเอ๋ยยินเอ่ยอ้าง
นั่นศิลปะยุคเก่ายิ่งเข้าทาง
สิ่งปลูกสร้างงามพร้อยร้อยกว่าปี
๒ ห่วงสมบัติพัสถานบุราณบุร่ำ
ย่อมถูกทำนองรักแห่งศักดิ์ศรี
เพราะกว่าจะมาเป็นซากซึ่งมากมี
ล้วนชีพพลีบรรพชนทนกู้ไทย
๓ แต่สิ่งหนึ่งสุดเศร้าเรามองข้าม
คือความดีความงาม...ความยิ่งใหญ่
ไทยวันนั้นและวันนี้ต่างที่ใด
ต่างที่ขั้วหัวใจไทยของเรา
๔ บรรพชนมีความดีเป็นที่ตั้ง
ชนรุ่นหลังควรเดินตามความดีเก่า
ยึดเป็นแบบเทิดบูชาปู่ยาเอา
ใช่มาเฝ้าซากศิลาบูชาดิน
๕ เพื่อวันหนึ่งวันไหนที่ไกลพ้น
ความดีคนจะมีค่ากว่าเศษหิน
เราอาจสร้างตึกระฟ้าเห็นชาชิน
ต้องไม่สิ้นศรัทธาค่าคว