ภัคพล
เมื่อไหร่..ฟ้าหม่นหมองจะผ่องใส
แล้วเมื่อไหร่..อธิปไตยจะสูงค่า
แล้วเมื่อไหร่..อยุติธรรมจะอำลา
เมื่อไหร่..เทวดาปรากฏ
ฝันที่ฝัน..จินตนาการผ่านความคิด
ความมืดมิด..ที่ลบล้างทางเลี้ยวลด
จิตล่องลอย..เพ้อพร่ำไร้กำหนด
ฝันที่ฝัน..ช่างงามงดในอารมณ์
หายใจ..เฮือกถอนสะท้อนร่าง
โอ้..สว่าง.แสงไสวตะวันห่ม
อยากแนบร่าง..อย่างสุขสันต์ในบรรทม
โอ้..สังคม..โอ้..สังคม..ยังรอคอย
เอาหลังสู้..กับมือผลักเทพเจ้า
เอาหน้าเศร้า..สู้กับงานจนด้านกร่อย
เพียงความคิดเพียงความหวังยังเลิศลอย
เพียงความด้อยเพียงความดื้อยังยื้อไว้
จะอ้อนเทพ..ให้ช่วยอำนวยผล
จะฝากตน..กับนางฟ้าช่วยข้าได้
จะเกาะติด..ราชครูผู้คุ้ม
2212
3
0
หน้าส่วนตัว
