ก็น่าจะรู้...ความรู้สึกที่ห่างหาย มันได้มลายหมดสิ้นเปลี่ยนแปรผัน ใจยังเจ็บรวดร้าวอยู่ทุกวัน พร่ำรำพรรณเพ้อครวญเพียงคนเดียว จุดที่จบในครานั้นย้ำให้คิด คนที่ผิดจึงต้องเหงาแสนเปล่าเปลี่ยว มันฝังจำบาดลึกด้วยคมเคียว ที่มาเกี่ยวใจดวงนี้จนแหลกราน เพราะยังคงฝันร้ายเวลาหลับ เพราะยังนับเวลาจากจบความหวาน เพราะยังคิดถึงเธอเรื่องวันวาน ทรมานกับความหลังปวดทั้งใจ น่าจะรู้สายน้ำไม่ย้อนกลับ ตะวันลับห้วนคืนเคยมีไหม สิ่งที่ผ่านที่พ้นคือล่วยไป แต่เหตุใดใจฉันยังวนเวียน
1188
6
0
หน้าส่วนตัว
