หน้าส่วนตัว
ยามเธอจากพรากใจไปไกลตา
นึกถึงคราพากันพายเรือเล่น
นั่งในเรือคุยกันเมื่อยามเย็น
ทุกข์ลำเค็ญเข็ญใจเมื่อนึกเจอ
เธอจากไปห้าวันแต่ฉันนี้
นานนับปีรอคอยอยากพบเธอ
นอนทุกคืนหลับฝันฉันละเมอ
ปากก็เพ้อใจก็คิดจิตสับสน
นั่งรอเธอจนตะวันผันลับฟ้า
มีน้ำตาตกในดังน้ำวน
ดังนกยูงขาดหางและร้างขน
ดังกมลมอดไหม้ให้โศกา
ไม่คิดถึงเพราะเราเป็นชายใจแข็ง
กายก็แกร่งแรงยิ่งเกินสรรหา
เราไม่เคยรอใครทุกทิวา
นี่น้ำตาข้าไหลทำไมกัน...
2134
0
0
