กอดตัวเองในคืนหนาวใจร้าวสั่น เมื่อวานวันเคยมีเขาคอยเคียงข้าง มาเป็นห่วงเป็นใยบนเส้นทาง ยามห่างร้างจึงร้าวรวดปวดหัวใจ ในวันที่ฉันได้จากลามานั้น หวิวไหวหวั่นเมื่อคิดถึงคนเคยใกล้ ยังไม่เคยเอ่ยปากบอกออกไป เพราะกลัวเธอเปลี่ยนใจไม่เหมือนเดิม กลัวสูญเสียความพันผูกที่แสนดี กลัวสัมพันธ์ที่มีอาจหยุดเพิ่ม กลัวสายตาอาทรที่คอยเติม กลัวรักเริ่มรวนหายมลายไป เพราะฉะนั้นวันนี้จะเลิกคิด จะขอปิดหัวใจไม่คิดเพิ่ม ฐานะเราพี่น้องกันอย่างเดิม ไม่อาจเสริมเกินกว่าอย่ากังวล