๏ กลีบกางวางทรงเหมือนหงส์เหาะ หันเยาะเย้ยเรียมไม่เจียมฝัน แค่กามาก่ายระคายพรรณ น่าขันใครชมว่าสมครอง ควรฝืนขืนจิตความคิดฟุ้ง เลิกมุ่งหมายปั้นฝันสนอง คนต่างห่างไกลแม้ใคร่ลอง ท้ายต้องถึงต่างหนทางเดิน พรรณะผกามหาหงส์ ชี้ตรงตนพลาดถ้าผาดเหิน เข็ญขุกทุกข์ใจไม่ประเมิน ก้ำเกินก่อรักล้ำศักดิ์ตน กลีบกางวางทรงเหมือนหงส์เหาะ คงเหมาะแค่เราผู้เฝ้าผล มาลีมีไว้จงใช้ยล แค่คนทำสวนไม่ควรดอม ฯ ๓๐ พฤศจิกายน ๒๕๔๘