Prayad
โอ้ อีสานแดนไกลใจยังรักสุดห้ามหักใจคิดลิขิตถึงทุ่งท้องนาป่าเขาเฝ้ารำพึงครวญคะนึงถึงถิ่นเสียงพิณแคนคิดถึงครั้งคูนเหลืองเรืองอร่ามคือความงามคลายทุกข์ให้สุขแสนกลิ่นพยอมหอมกลั้วไปทั่วแดนช่างเหมือนแม้นมันปาบุปผาไพรแว่วกังวานหวานล้ำหมอลำเอื้อนคอยย้ำเตือนผูกพันมิหวั่นไหวยามได้ยินเสียงลำร่ำจากใจยิ่งอยากไปเยือนถิ่นถวิลคอยบุญบั้งไฟปีก่อนคราย้อนคิดงามวิจิตรทั้งรถดูหยดย้อยนาคราชพ่นน้ำงามเลิศลอยกับสาวน้อยยิ้มร่าช่างน่ายลเสน่ห์ดั่งเมืองแมนคือแดนนี้ยังมากมีสารพัดมิขัดสนซ่อนนิยามนานเนิ่นเกินผู้คนเพียงผ่านพ้นผิวเผินอาจเมินพักตร์โอ้...อีสานดินแดนเสียงแคนอ้อนยิ่งอาวรณ์ครวญคร่ำระกำหนักแว่วขับขานการกลับอาภัพนักไกล
1327
1
1
หน้าส่วนตัว
