แก้วประเสริฐ
อารมณ์คนบ้า
ตะวันรอนทอแสงแฝงสล้าง
แวววับวางแพรวเพริศเฉิดฉวี
เมฆาคล้อยทอรับขลับดวงฤดี
ดุจอัญมณีโกเมนเน้นอ่อนแดง
สิ้นสุดเพริศเลิศพิพัฒน์จันทรา
สู่สิเน่หาพราวพร่างกระจ่างแฝง
นวลใยยองส่องประกายรุนแรง
ล้วนปวงแห่งแฝงถวิลมวลจินดา
รัตติกาลอบอวลล้วนสิ่งไสว
จันทร์สดใสทอกระจ่างหรรษา
สายลมโชยพลิ้วย้อมฉ่ำหอมมา
สร้างพฤกษากอบเอื้อเจือสมดุล
งามยิ่งนักสลักไว้ในแปรปรวน
นกแอ่นชวนแนบชิดติดเขาขุน
เงื้อมหน้าผาเอื้อไว้คล้ายเกื้อกูน
ลมวกหมุนชื่นฉ่ำเลิศล้ำทรวง
บรรณการราตรีนี้งามหนอ
ดึกล่วงคลอสิ่งซึ้งตรึงผ่านห้วง
หยาดน้ำสู่พลิ้วผ่านปานใยยวง
โลมเวียนห้วงกระจ่างสร้างชี