แก้ม
หัวใจฉันสั่นร้าวคราวเจ็บปวด
ยามเพื่อนอวดอนาคตอันสดใส
เข้าโรงเรียนมีชื่อเลื่องลือไกล
หวังคว้าใบปริญญามาครอบครอง
เสียงหัวร่อต่อกระซิก .. ระริกรี้
คุยสิ่งโน้นสิ่งนี้ไม่มีหมอง
วาดวิมานในฝันอันเรืองรอง
ส่วนฉันต้องแอบสะอื้นกลืนน้ำตา
ครอบครัวฉันนั้นจนข้นแค้นหนัก
ได้แต่หักห้ามใจความใฝ่หา
ฉันคงเป็นเช่นเพียงแค่ชาวนา
มีราคาแค่ครึ่ง .. หนึ่งธุลี
เพียงแต่คิดก็ผิดหวังจึงยั้งคิด
ไม่มีสิทธิ์เลือกทางหว่างวิถี
จบ ป.6 อกสะท้อนร้อนฤดี
เพียงเท่านี้ก็ย่ำแย่พ่อแม่จน
หมดโอกาสเรียนต่อหนอตัวฉัน
ได้แต่เพียงรำพันความขัดสน
ทางชีวิตลิขิตมาอย่างมืดมน
กลายเป็นคนฝันร้ายได้แต่ปลง