หน้าส่วนตัว
๑ แห่งกาลจะฝากพจนสุน- ทรอุ่นละมุนนัย
แย้มสรวลระรื่นปริหฤทัย นยนาประกายดาว
๑ คืนค่ำระบำรติพิสุทธิ์ มิสะดุดวิถีพราว
ย่างเยื้องสง่ามนสิก้าว ลุฤดีอหังการ
๑ ตนปรารถนามธุรพจน์ พิเราะบทกวีหวาน
ไมตรีสนิทมนสิการ มิละถ้อยประดอยใด
๑ สื่อความสิเนหะก็กระจ่าง ระอุกลางอุระไหว
ปล่อยกาลเทศะสิละไม พิศวาสมิคลาดคลา
๑ สุดห้วงคะนึงบ่นฤมิต ก็วิจิตรกระจ่างหน้า
เสียดายสวรรค์ละก็ละล้า พยุคลั่งนภาคราง
๑ ผิดหมองเพาะนัยละฤไฉน ตริมิใช่คระไลห่าง
โศกนักตระ
1952
13
0
