เวลามองหมู่ดาวสกาวฟ้า เห็นแต่หน้าเธอนั้นฉันปรารถนา เราไกลกันแสนไกลสุดสายตา รอเวลาคืนวันผันกลับคืน อยากจะขอแค่พบสบตาให้ สิ่งที่อยู่ในใจไม่ต้องฝืน อย่าให้กาลลืมใจใครกล้ำกลืน ปล่อยให้ยืนคนเดียวเหลียวหาใคร เพราะเราอยู่ห่างไกลกันเหลือเกิน อะไรที่คิดที่เผชิญเกินฝันใฝ่ ไม่อาจเห็นไม่รู้ความเป็นไป อยู่อย่างไร..สุขไหม..ไม่รู้เลย แค่อยากขอพบเธออีกสักครั้ง รื้อความหลังเก่านั้นพลันเฉลย ว่าแม้ห่างเท่าไหร่ก็ไม่เคย ลืมเธอเลยสักครั้งฉันยังคอย..