ยาแก้ปวด
เหม่อมองฟ้าขาดดาวสกาวฟ้า
ทั่วทิวามืดมิดปิดห้วงหาว
ไม่มีแสงส่องสว่างกลางดวงดาว
คงเหมือนฉันที่หนาวร้าวดวงใจ
พึ่งจะรู้ยามขาดแสงสาดส่อง
ทุกอย่างหมองมัวสิ้น..สิ้นสงสัย
เมื่อขาดดาว..สาดแสงส่องอำไพ
จะให้อยู่อย่างไรเมื่อ..ไม่มี
เมื่อวันนั้นวันที่มีดาวอยู่
ฉันไม่รู้เห็นค่าว่าส่องศรี
ไม่แลเห็นความรักความภักดี
หลบเร้นหนีไม่แม้แต่เข้าใจ
หากว่าดาวอภัยให้หนึ่งคน
ที่สับสนวนอยู่มิรู้ไฉน
ไม่รู้ว่าความรักคืออะไร
ส่องแสงให้สักครั้งฉันยังรอ
เหม่อมองฟ้ามองดาวอีกสักครั้ง
หมดสิ้นหวังลำพองหรือร้องขอ..
ดาวไม่เคยคิดสาดส่องแสงทอ
คงต้องพอแล้วหละกับแสงดาว
หากเพียงหนึ่งหัวใจ
ได้รับรู้