กันเอง
ไม่มีกระทงให้ลอยจึงหงอยเหงา
ไม่มีคำอธิษฐานจากเจ้าจึงเหงาหงอย
ไม่มีสายน้ำสวยใสให้กระทงลอย
ไม่มีกระทงเล่มน้อยน้อยนำทางไป
แม้คืนนี้มีจันทร์เพ็ญเด่นสง่า
แม้คืนนี้บนท้องฟ้าจะงามใส
แม้คืนนี้จะมีบางคนบนทางใจ
แม้คืนนี้เราอยากจะไปในภวังค์
จึงมีแต่น้ำตาเวลานี้
จึงไร้ซึ่งสายนทีที่คอยหวัง
จึงมีแต่ครุ่นคิดถั่งโถมโหมประดัง
จึงเงียบเหงาจังวันลอยกระทงไร้คงคา
ไม่มีกระทงให้ลอยเงียบหงอยนัก
ไม่มีคนรักลอยกระทงอยู่ตรงหน้า
ไม่มีห้วงนทีและสายธารา
มีแต่สายน้ำตาที่เอ่อนอง
ด้วยกระทงฉันหายในคืนนี้
กระทงจึงไม่มีกับเราสอง
กระทงไม่มีในวันที่หมายปอง
วันลอยกระทงจึงเศร้าหมองใต้เงาจันทร์
อยากมีกระทงส่งใจให้เ
1972
1
0
หน้าส่วนตัว
