วิจิตรวาทะลักษณ์
เอาแผ่นดิน ฝังหน้า ทารกน้อย
อายุร้อย ห้าสิบวัน ในครรภ์หนู
ให้พระแม่ ธรณี นี้เลี้ยงดู
ช่วยผูกอู่ กล่อมจิต สู่นิทรา
พี่ของหนู อยู่สองร่าง ข้างใต้นี้
ธรณี ต่างบรรจบ ลงกลบหน้า
คงดีใจ ที่มีน้อง ต้องอาญา
พิพากษา ให้ต้องตาย แต่ในครรภ์
แม่จึงเลือก เอาที่ว่าง ข้างหลังบ้าน
สร้างสุสาน ให้พวกหนู อยู่ที่นั่น
ซากกระดูก สามพี่น้อง กองรวมกัน
สุสานศัลย์ ก้อนเลือดแม่ แต่นานมา
เกิดผิดที่ ผิดเวลา นะลูกเอ๋ย
ไม่ควรเลย ปล่อยให้ผ่าน ประจานหน้า
เจ้าจึงต้อง ได้ดับดิ้น สิ้นชีวา
ตั้งแต่ยัง ไม่ลืมตา มาเติบตน
กายเจ้าเกิด จากดินน้ำ ลมและไ
หน้าส่วนตัว
873
1
0
