หน้าส่วนตัว
๑ ตะวันลับฟ้าไป
ว่าคนไกลยังไม่มา
ใช่เหเสน่ห์ล้า
ยังโหยหาทุกนาที
๑ ดึกด่ำรำพึงอก
หนาวสะทกวิตกถี่
กระไรใจคนดี
ไกลฉะนี้ยากนิทรา
๑ เดือนดาวพร่างพราวคล้อย
คนไกลคอยละห้อยหา
คืนใดใจข้ามฟ้า
ฝากน้ำตามาคำนึง
๑ ดั่งเร้นมิเห็นหน
ใช่เกลียดจนนิ่งทนขึ้ง
รู้ไหมนัยรัดรึง
ใครคือหนึ่งตรึงหทัย
๑ หอมราตรีระรื่น
ยิ่งสะอื้นคืนหมองไหม้
ฝากฟ้าทะเลไกล
อยากเคียงใกล้ดังใจเคย
๑ ฟ้าสางให้สางจิต
คงสนิทนิทราเผย
ตราบใดมิใช่เปรย
รักยากเอ่ยลับเลยเลือน
๑๑๑๑๑
1430
1
0
