เหมือนว่าเราไม่เคยผูกพัน ความรู้สึกที่มีต่อกันราวไม่คุ้นเคยกันมาก่อน เป็นคนแปลกหน้าเดินทางมาแรมรอน มาพักพิงยามโรยอ่อนก่อนจากไป เราต่างคล้ายคนไม่รู้จัก ไม่เคยฟูมฟักความรักไว้ แค่ยิ้มให้กันในวันที่ต่างไร้กำลังใจ มาอยู่เป็นหลักใกล้ๆให้ยึดไว้...ดีกว่าอยู่ลำพัง จริงๆแล้วเราควรยอมรับ คลื่นหัวใจเราไม่อาจปรับให้ตรงได้ตามสั่ง เธอไม่เหลือความรักให้ฉันก็ไม่ควรปิดบัง อย่าสร้างความหวังให้อีกคนที่เดินร่วมทางต้องปวดใจ