ฟ้าเป็นสีหม่น ใครบางคนเศร้าหนักหนา น้ำใยไม่มีปลา หมู่มวลมัจฉาอยู่แห่งใด เสียงร่ำไห้จากที่ใดเล่า เสียงแห่งความเศร้าจากหนไหน เสียงหัวเราะหายไปที่ใด เหตุไรความยากไร้จึงเข้ามา ลับแล้วหรือพี่น้องผองเพื่อน กี่วันเดือนจะถวิลหา คนเคยรักมาจากลา บ้านเคยอยู่มากลับพายพัง น้ำที่เคยใสสด หาดหมดจดแต่หนหลัง วันนี้ไม่มีแม้ป่ายัง คลื่นประดังซัดฝั่งมา หยุดร่ำไห้เถิดผองเพื่อน รำลึกไว้เพียงย้ำเตือนเท่านั้นหนา เมื่อมีภัยร้ายพัดผ่านมา ขอซับน้ำตาด้วยน้ำใจ
1883
2
0
หน้าส่วนตัว
