๑ริมฝั่งลำตะคองตระการรุ่งเรืองโคราฆะปุระกับเมืองเสมาทว่ากาลเวลาได้กัดกร่อนลักพาความรุ่งเรืองตกหล่นแต่เพียงเศษก้อนของความเสื่อมโทรมในแผ่นดินพระมหากษัตริย์สมเด็จพระนารายณ์มหาราชแผ่สยายเขตขอบพัทธสีมากอบเศษดินเศษหินขึ้นสู่ท้องฟ้าแล้วเปล่งวาจา"นครราชสีมา จงกำเนิด "หลอมเมืองทั้งสองเป็นหนึ่งเคลื่อนคนนับหมื่นพันเท้าที่ก้าวย่ำสู่ชัยภูมิแห่งหนปัจจุบันทุ่งหญ้า ต้นไม้ และหุบเขาต่างเรียกขานนามว่า"โคราช "ขอบจรดพุทธสถานอันศักดิ์สิทธิ์ทิวาราตรีดวงดาวจดบันทึกชั่วกาลนานบนทางช้างเผือกก้อนหินทุกก้อนถูกเรียงซ้อนด้วยความศรัทธาพระเจ้าสุริยวรมันที่หนึ่งอาณาจักรขอมโบราณถวายแด่พระพุทธองค์ปราสาทหินพิมาย๒ฟ้าร้องดังคำรามอ
0
0
0
หน้าส่วนตัว
