มีความหว้าเหว่เป็นทุนเดิม มีเธอมาบวกเพิ่มให้ความเหงา เพียงสายลมหนาวพัดมาแผ่วเบา ก็สะกิดเอา....น้ำตาแทบท่วมใจ ที่แล้วมาเคยเป็นฤดูกาลแห่งความหนาว แต่พอเธอขาดส่งข่าวคราว......... ก็กลายเป็นฤดูแห่งความเหงาเรื่อยไป มันคงไม่มีวันที่เธอจะรับรู้ถึงความรู้สึกนั้นได้ กับเสียงของหัวใจ...ที่ไม่มีวันไปถึงเธอ
890
5
0
หน้าส่วนตัว
