เพียงพลิ้ว
ตอนเป็นเด็กมีเวลาวิ่งตาเหลือก
ไปโดดเชือกเล่นมอญเล่นซ่อนหา
แสนสุขใจวิ่งไล่กันกลางแดดจ้า
มีเวลาขายหม้อข้าวหม้อแกงกัน
โตมาหน่อยเป็นสาวน้อยคอยเที่ยวห้าง
เวลาว่างมากมายให้ไต่ตามฝัน
เรียนหนังสือเที่ยวเพลินใจไปวันวัน
เที่ยวชมจันทร์ตะวันจ้าเวลาพอ
อีกสักพักได้เป็นแน่เป็นแม่บ้าน
ได้รำคาญมีลูกเต้าของเราหนอ
เอาใจลูกที่ซุกซนปรนนิบัติพ่อ
ภาระรอจนเวลาไม่มาเยือน
สักวันหนึ่งพอเป็นแม่เริ่มแก่เฒ่า
เวลาเจ้ามาให้เห็นมาเป็นเพื่อน
แต่ไม่คุ้นคราวเคยเจอะเพราะเลอะเลือน
เจ้ามาเตือนมาสอนใจว่าใกล้ตาย
ดีใจจังพอตายแล้วมีเวลา
หลับนิทราพักผ่อนนอนดังหมาย
วันวันหนึ่งไม่ทำงานหลับสบาย
พักผ่อนกายสงบใจไม่
1732
44
0
หน้าส่วนตัว
