ฉันฟังแล้วสหายผู้ไม่แพ้ อดีตนั้นจะแย่สักแค่ไหน ก็จะปรับประคับประคองไป เพื่อวันใหม่ที่งดงามตามพอดี วางความทุกข์เคยทนจนใจเจ็บ ไยต้องเก็บมาคิดให้ผิดที่ เพียงปล่อยวางความว่างอย่างทุกที คือวิถีธรรมดาสู่สามัญ มิอาจปลูกดอกโสกบนโลกนี้ ดวงฤดีคงวิโยคและโศกศัลย์ มิอาจปลูกดอกรักด้วยเช่นกัน ธารน้ำตาจะรดมันนั้นไม่พอ ฉันไตร่ตรองแล้วสหายผู้ไม่แพ้ เราเพียงแค่เขียนฝันแล้วสานต่อ สร้างโลกสวยด้วยรักที่ถักทอ จะไม่ท้อกับความหลังสักครั้งเลย...
2564
3
0
หน้าส่วนตัว
