Saran
สายลมหนาวหยอกล้อกับกิ่งไม้
ท่ามกลางเหมันตฤดูอันเย็นยะเยือก
ฉันปิดบานหน้าต่างลง
ไปพร้อมๆกับหัวใจที่เย็นชา
นานมาแล้วที่หัวใจดวงนี้ยังคงว่างเปล่า
ณ นาทีนี้มันก็ยังคงว่างเปล่าอยู่
ความหนาวมันช่างโหดร้ายเหลือเกิน
หัวใจบอกกับฉันเช่นนั้น
เมื่อไหร่จะมีหัวใจสักดวงมาพร้อมผ้าห่ม
อ้อมกอดแห่งอุ่นไอรักนั้นอยู่ที่ไหน
อาจจะมีอยู่จริงหรือไม่มีเลย
ฉันก็ไม่รู้
ฉันบอกกับหัวใจเช่นนั้น
บางทีเธอคนนั้นอาจอยู่ในม่านหมอกแห่งลมหนาว
หรือกำลังดื่มด่ำกับน้ำค้างอันหอมหวานกลางไพร
หรืออาจจะขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มผืนยาวเหมือนกับฉัน
หรือบางทีเธอคนนั้นอาจกำลังคิดเช่นเดียวกับที่ฉันคิด
หรือเธอไม่มีอยู่จริง
บางทีฉ
904
2
0
หน้าส่วนตัว
