บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
พอเพียงเลี้ยงตนเป็น
ไม่ลำเค็ญเว้นโลภอยาก
อยู่ได้ในยามยาก
ทั่วโลกหลากยากพอดี
พอเพียงเลี้ยงตนได้
ตามวุฒิวัยและถิ่นที่
โลภมากยากพอดี
ทุกข์ทวีเพราะไม่พอ
พ่อหลวงทรงห่วงชาติ
จะเขินขาดเมื่อปราศพ่อ
จึงทรงสร้างพะนอ
หวังสานต่อสืบโครงการ
ประยุกต์ธรรมชาติ
เพื่อสามารถใช้ถูกด้าน
เรียบง่ายคล้ายวันวาน
รู้ประมาณในตนเอง
มิใช่วิ่งตามเขา
ประเทศเราเกษตรเก่ง
พืชพันธุ์โลกยำเกรง
เพียงบรรเลงปลูกเสริมดิน
ในน้ำมีปลามาก
นาข้าวหลากมิสูญสิ้น
อุดมธัญญ์น่ากิน
นี่คือถิ่นแผ่นดินไทย
โครงการดำริก่อ
พระชนม์พ่อทรงมอบให้
ขวนขวายด้วยหทัย
เพื่อฝากไว้ในธานินทร์
โชคดีมีพ่อหลวง
ที่ทร
2373
1
0
หน้าส่วนตัว
