กันนาเทวี
ณ ที่นี่ดอกไม้บาน
งามตระการเกินกล่าวใด
โจรโหดตัดเท่าไร
ก็ยิ่งงอกออกดอกงาม
ผลพวงแห่งทุกข์ยาก
ปุ๋ยคือกากแห่งเลวทราม
อาวุธใช้ปราบปราม
ยิ่งงดงามความเสรี
หยาดเหงื่อและหยดเลือด
ฤๅเฉือนเชือดกะความดี
แม้ชีพขอยอมพลี
เพื่อปลดแอกแลกปัญญา
หมู่ชนผู้ฝึกแล้ว
คือทแกล้วที่หาญกล้า
ใจมั่นเปี่ยมศรัทธา
ในคุณค่าแห่งมวลชน
เบ่งบานและก้าวไกล
ด้วยมั่นใจพร้อมผจญ
เติบกล้าแกร่งและทน
ทุกแห่งหนผลแห่งธรรม
ดอกไม้บานสะพรั่ง
ล้วนจริงจังฝังใจจำ
บทเรียนยิ่งตอกย้ำ
ใจงามล้ำนำโลกา...
Where have all the flowers gone?
ขอน้อมรำลึกถึงวีรชนผู้กล้า
อังคณา ระดับปัญญาวุฒิ
เมธี ชาติมนตรี
1606
3
0
หน้าส่วนตัว
