ท้องฟ้ากว้างใหญ่ใครสร้าง เวิ้งว้างกว้างไกลสับสน ทั่วขอบฟากฟ้านภาดล หมองเศร้าไร้คนข้างกาย คืนนี้มองฟ้ามืดหม่น มีใครหลายคนหวั่นไหว ทำไมหนอจึงคิดถึงคนไกล ไม่รู้อีกนานเท่าไหร่จะได้พบเจอ ฝากลมพัดความคิดถึง ไปซึ่งถึงเธอที่ไหน ไม่ว่าจะอยู่ที่ใด จะไกลแค่ไหนจะรอ