๑ สุดดวงตา ตรงที่ฟ้าจรดพื้นเขียว ลมล่องท่องทุ่งเปลี่ยว เขียวใบข้าวสุดสายตา สายลมแปลกหน้าผ่าว เพลงใบข้าวดูแปลกตา ยืดตนเติบต้นท้า- ตะวันกล้า-ฝ่าริ้วลม แว่วนิทานชานทุ่งเคยฟุ้งใจ แห่งดินแดนแสนไกลได้รื่นรมย์ รางชาง ร้อยช้อยชม ได้ห่มรักถักทอใจ ไม่มีหรอกหนุ่มสาวชาวนา ถักทอข้าวกล้าร่วมแรง-ใจ ข้าวทุกกอที่ทอใบ- จากเรี่ยวแรงอันแกร่งใกล้วัยชราฯ ๒ ฟ้าปรุงฟุ้งแปลงเมฆมา รูปร่างนานา เกลื่อนฟ้า-ใบหน้าหญิงสาว รูปชายหนุ่มขี่ม้า ผมยาว ม้าตัวสีขาว พาเขาก้าวสู่หนใดฯ... ปลายกันยายน เรือนไม้ชายทุ่ง
1140
5
0
หน้าส่วนตัว
