กลอน
811
0
0

กลอน โคลง กาพย์ยานี

กลอนดีๆนับแสนกลอนจากนักเขียนมากมาย ผู้ถ่ายทอดเรื่องราวความสุข เศร้า เหงา รัก จากคมความคิดสู่คมอักษร

แก้ว

ภูโอบดอย

แก้วน้ำ....ใส....และเย็น....
ดื่มดับกระหาย....และคลายร้อน....
ลูบท้อง....พอหายหิว

ยกดื่มน้ำ....พร่องแก้ว
คอยเติม.....ให้เต็มอยู่ไม่ขาด
ดับหิว...กระหาย..ร้อน

แก้ว......น้ำใส....และเย็น
เต็มปริ่ม...ถูกมองเมินไม่ดื่ม
เย็นคลาย...ไม่น่าดื่ม

ไม่ดื่ม....แม้กระหาย
ทั้งร้อนทั้งหิว...ไม่สนใจ
เททิ้ง....และ....คว่ำแก้ว

สติปัญญาตน.....
คือ.....แก้ว....ที่ควรคอยเติมน้ำ
ใช่เต็มปริ่ม...รอเททิ้ง...				
 1491    8    0