เมื่อรักแล้วใยจึงลวงช้ำทรวงนัก เจ็บเพราะรักแสนทรมานสุดทานไหว รักครั้งแรกก็ถูกหลอกชอกช้ำใจ ไม่ผ่องใสเหมือนที่คิดผิดหวังจริง เราทุ่มจิตทุ่มใจให้เขาหมด ชั่งรันทดหมดงามความเป็นหญิง รักเขามากมอบให้ได้ทุกสิ่ง แต่ความจริงเขาแค่หลอกชอกช้ำทรวง ด้วยไปเชื่อน้ำคำเขาพร่ำว่า หยาดน้ำตาของเราจึงรินร่วง ด้วยรักแท้เป็นของเราแต่เขาลวง ทั้งแดดวงจึงแสนเศร้าเขาชมเชย ไหนเธอบอกว่าจะอยู่เคียงคู่ฉัน จะรักมั่นร่วมเรียงเคียงเขนย แต่ทำไมเธอจึงถึงเฉยเมย ความรักเอ๋ย..พึ่งประจักษ์..รักหลอกลวง.