หน้าส่วนตัว
นั่งริมธาร ครุ่นวิจารณ์ การเกิดดับ
เปลี่ยนปุบปับ สายธาร ทะยานไหล
เกิดไอเย็น ฟุ้งฟ่อง จรุงใจ
ดับร้อนใจ โดยมิต้อง ลองอาบกิน
.อีกทางหนึ่ง ตลึงแล แน่ใจนัก
ถ้าใครผลัก ตกลง คงแดดิ้น
เผลอกระทบ หินผา ใต้วาริน
แล้วจะสิ้น ชีพไป ตามวังวน
มานึกดู เปรียบดั่ง สังสารวัฎฏ์
ดูผาดๆ น่ากระหวัด ในลาภผล
ที่ซ่อนอยู่ จิตทุกข์ ปลุกใจคน
ให้ยอมทน ลำบาก บากบั่นไป
. จนได้เกิด แก่ตาย ในวัฏฏะ
ไม่มีสะ ใจสร่าง อย่างไหนๆ
ใครมองเห็น
1009
3
0
