แก้วประเสริฐ
แสงสีทองของตะวันพลันลับล่วง
สีอ่อนช่วงแดงลอดสอดเมฆาฟ้าไสว
ลมโชยพัดเมฆพลิ้วปลิวสุดจะวิไล
มองดูไปคล้ายภาพวาดในเมืองแมน
ช่างเป็นวิมานผ่านฟ้าในคราพลบ
สวยงามตลบดุจนางฟ้าเทวานับแสน
ต่างร่ายรำฟ้อนสนุกสนานในดินแดน
ยากมาดแม้นสุดบรรยายภาพลักขณา
พลบค่ำเข้ามาเยือนเลือนสุรีย์หาย
จักจั่นเรไรมากมายขับร้องก้องเวหา
ใจสดชื่นระรื่นจิตสุขแสนในชีวา
เสน่หาในยามค่ำคืนเยือนรัตติกาล
ท้องนภางามสวยสดใสไร้หมู่เมฆ
ดาราเฉกเช่นเล่นสีแสงสุดไพศาล
บ้างกระพริบแสงส่องทั่วจักรวาล
หิ่งห้อยนั้นกู่ร้องเพรียกเรียกหาคู่มัน
บุหลันลอยเหนือฟากฟ้าตะวันออก
แสงนวล
หน้าส่วนตัว
1320
35
0
