กันนาเทวี
ด้วยศรัทธากล้าฝันยืนยันฝืน
สู้พลิกฟื้นชะตาครามัวหมอง
นิ่งสงบพบสว่างกลางครรลอง
ยังใฝ่ปองจองหวังพลังใจ
มิท้อแท้แม้ล้มจมปลักทุกข์
ดิ้นรนรุกปลุกจิตตนค้นทางใหม่
คงสักวันผ่านพ้นผจญภัย
ก้าวต่อไปข้างหน้าอย่ารีรอ
กำลังใจไคว่ขว้าถ้าสุดสอย
ที่เลิศลอยปล่อยวางเสียบ้างหนอ
หากหลงกลมนต์รักที่ถักทอ
คำยกยอเพลินหลงเจ็บจงจำ
ชีวิตคือการเดินทางมิว่างเว้น
ละครเต้นตามวิถีมีสูงต่ำ
ตีแตกบทเศร้าสุขทุกลำนำ
อยู่ที่กรรมเสกสรรบันดาลดล
รับรู้รอพอเพียงมิเสี่ยงมาก
ฝืนลำบากยากเย็นมิเป็นผล
ยอมรับทางต่างกันทุกชั้นชน
ด้วยเหตุตนสร้างทำมาพามืดมัว
อยู่อย่างหวังพลังใจใช่ถอยท้อ
เพียงแค่รอพอใจไม่ปวดหัว