Salukphin
ซุ้มเฟื่องฟ้าราตรีเป็นที่พัก
ยามเหนื่อยหนักหนาวใจในหน้าที่
มีแสงจันทร์ปันนวลอวลราตรี
ค่ำคืนนี้ปลอบใจฉันอย่าหวั่นกลัว
แอบยิ้มเศร้าเหงาเหงาเฝ้าถามไถ่
อยากมีใครเคียงข้างคู่อยู่ยิ้มหัว
ใช่โดดเดี่ยวเดียวดายแกร่งแข็งเกินตัว
แล้วล้อมรั้วกำแพงกั้นกีดกันใจ
เพราะทระนงตรงเชื่อมั่นขันศักดิ์ศรี
ใจดวงนี้จึงกล้าหาญต้านหวั่นไหว
อิสระรักยุติธรรม์นั้นเกินใคร
เหมือนสวมใส่เสื้อเกราะทองเพื่อป้องกัน
ทั้งทั้งที่ธาตุแท้แพ้ไหวอ่อน
ใจสะท้อนต้อนรับประคับประคองขวัญ
ยิ่งอยู่สูงยิ่งหนาวร้าวรำพัน
อยากถอดมันหน้ากากซากเกียรติยศ.
หน้าส่วนตัว
1261
3
0
