หน้าส่วนตัว
สีฟ้า ท้องฟ้า เมื่อคราสาย_
เหลื่อมพราย ลายม่าน เมฆสีขาว
ตัดเด่น เห็นผืน ฟ้าพื้นพราว_
ทอดยาว ขาวเด่น เร้นเมฆา
พื้นฟ้า สุดตา ฟ้าอมเข้ม_
เหลื่อมเต็ม เล็มตัด กว้างขอบฟ้า
แซมหมอก เมฆขาว พราวพร่างตา_
นภา พาเพลิน เชิญพิศมอง
แลยัง อีกฝั่ง ณ ฟากฟ้า_
เมฆา กลับพา ค่าหม่นหมอง
เมฆดำ ลอยต่ำ ง้ำเคลื่อนครอง_
กลบล่อง กรองแสง แห่งตะวัน
เคลื่อนเร็ว ลามไว พานไหวจิต_
ครอบชิด ลิดกาล ม่านสวรรค์
ครึ่งฟ้า นภา ชักพาพลัน_
คล้อยวัน พลันดับ ลงกลับตา
เสียงกลอง จากฟ้า เริ่มฝ่าฟาด_
กัมปนาท ฟาดเป็น เส้นสายฟ้า
เม
1712
10
0
