แสงแดดอ่อนยามอรุณกรุ่นหอมกลิ่น รวยระรินต้องกายสายลมหนาว หอบพากลิ่นบุหงามาครั้งคราว แวววับวาวน้ำค้างที่พร่างพราย กระทบกับแสงสุรีย์ที่สาดส่อง ทั่วทุ่งท้องสวยงามถึงยามสาย มวลหมู่นกโผผินบินเรียงราย จากพุ่มไม้กลางป่าออกหากิน เสียงขลุ่ยใครแผ่วหริ้วปลิวละล่อง ผ่านลำคลองเลี้ยวฝ่าภูผาหิน แผ่วแผ่วเบาผ่านป่าเคล้าวาริน สวยงามสิ้นมัจฉาคราคร่ำไป